Ivo Andrić

Bio književnik, diplomata, ambasador Kraljevine Jugoslavije u Njemačkoj od 1939. godine. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1961. Više informacija

format_quoteIvo Andrić

“Nema, bolan Marijane, gorčijeg pića od rastanka, ni crnjeg hljeba od samoće, ni teže smrti od čekanja.”

“Kako štetni i po društvo i pojedinca opasni mogu biti ljudi koji zbog svoje ograničenosti neograničeno veruju u svoju pamet i pronicljivost i u tačnost svakog svog suda i zaključka.”

“Ama, misli dobro, pa će dobro i biti.”

“Ono što nije, što ne može i ne treba da bude bilo je jače od onog što jeste i što postoji, očigledno, stvarno i jedino moguće.”

“Postoje dva sveta između kojih nema i ne može biti ni pravog dodira ni mogućnosti sporazuma, dva strašna sveta osuđena na večiti rat u hiljadu oblika.”

“Od svega što svet ima i jeste ja sam hteo da napravim sredstvo kojim bih savladao i osvojio svet, a sada je taj svet načinio od mene svoje sredstvo.”

“Ne znam zašto se vi toliko uzbuđujete zbog onoga što ljudi pišu. Šta je sve to prema onome što misle i što rade. I što su sposobni da urade.”

“Dvaput bivamo, izgleda, kažnjavani za naše lude i grešne želje. Prvi put kad patimo što ne možemo da ih ostvarimo; i drugi put kad, videći svoje želje ostvarene, sa stidom i očajanjem uzalud bežimo od svoje sreće. To važi naročito za slavu i novac.”

“U zemlji mržnje najviše mrze onoga ko ne umije da mrzi.”

“Vrijednost ljepote je u beskrajnoj raznolikosti vidova u kojima nam se javlja. U tome je i njena oplemenjujuća snaga i njena najveća draž.”

“Ja se ne bojim ljudi, već onog neljudskog u njima.”

“Bezbrižna ravnodušnost je veliki dar i moćno oružje mladosti.”

“Nije najveća budala onaj koji ne zna da čita, već onaj koji misli da je sve što pročita istina.”

“Čuvajte se onoga koji živi u vama i na kojeg zaboravljate, a koji često, pred veče, donosi brza rešenja zbog kojih se, te iste noći, budite kao od udarca i, obliveni vrelim znojem kao rastopljenim olovom, propadate od sramote zbog sinoćnih lakomislenih odluka.”

“Sva iskušenja, sva ispaštanja i sve patnje u životu mogu se meriti snagom i dužinom nesanica koje ih prate.”

“Smrt ne čeka niko odveć dugo.”

“Rat, i najduži, samo protrese pitanja zbog kojih se zaratilo, a njihovo rješenje ostavlja vremenima koja nastupaju poslije sklapanja mira.”

“Rana koja se krije, sporo i teško zarasta.”

“Primitivni i ograničeni ljudi imaju razvijenu sposobnost nadanja. Kod umnih i darovitih ljudi ta moć je, čini mi se, manja.”

“Ah, kad bi leći bilo isto što i zaspati, život ne bi bio ono što jeste: smrt bez mira i izvesnosti. Beskorisno je u starosti produžavati život. Mladost treba produžavati.”

“Svi mi umiremo samo jednom a veliki ljudi po dva puta: jednom kad ih nestane sa zemlje, a drugi put kad propadne njihova zadužbina.”

“Ako, sa krajnjim naporom, čoveku koji stari pođe za rukom da ostane uredan i čist, to je sterilizovana čistoća apoteke a ne čistoća cveta.”

“Veliki praznici i svečani dani mogu da pokažu koliko su nam daleki i oni koje smatramo najbližima.”

“Ima ljudi koji se nečeg plaše ili stide, nešto žele da sakriju. I upravo zbog toga oni svojim pogledom stalno nastoje da privuku i zadrže tuđi pogled, u želji da ga vežu za svoje oči i da mu tako ne dopuste da ide dalje i da razgleda i ispituje.”

“Prekori između starih i harmoničnih supružnika bezazleni su, bez oštrine, ne sudaraju se nego klize lako kao oni kamenčići beluci koje je reka u toku godine zaoblila i uglačala do savršenstva, tako da više vezuju par ljudi nego što ih dele.”

“Zašto je od svih stvorova samo čoveku dano da može da zamrzi svoj život?”

“Oko lepote su uvek ili mrak ljudske sudbine ili sjaj ljudske krvi.”

Ivo Andrić